افسوس جوانی
یاد ایـــــام جوانـــــی غـــــم نشانــــد بر دلـــــم می خورم افسوس از بگذشته بی حاصلم
مال و عمرم صرف شد در پای یاران دو روی شد پشیمانـــی نصیب از سعــی های باطلم
ســاده بودم ، مـــار پروردم درون آسـتین بیــخبــر از آنــــکه ســـمَ مـــار باشــد قاتلم
من که بودم ســـــال ها از هر نظــــر فرمانـروا حــــالیا فرمانبــــــر فرمــــاندهــــی ناقابلم
گوهـر و خرمهره اندر دست نااهلان یکی است دست من کـــوتاه از گوهـــــــرشناس قابلم
من به مــــردن راضیم ، اما نمـی آیــد اجـــــل تا مگــــر اندر اجـــــل باشد شفـــای عاجلم
ای "خدایی" صبــــر کن! الصَبـــر مفتاح الفرج! کــیــفـــــر هرکس دهد پــروردگــــار عادلم
تاریخ : چهارشنبه 87/11/30 | 3:33 عصر | سراینده: حاج فیض الله خدایی | دیدگاه
.: Weblog Themes By Pichak :.