عنایتی...

عنایتی  کن   و  ما  را  غمی  خدایی  ده                  به رغم زاهد خود بین  به ما عطایی ده

اگرچه    غرق  گناهیم  و جرم ما  بسیار                  به زیر سایه ی الطاف خویش  جایی ده

به نزد اهل کرم بِه که  دست خالی  رفت                 ز  فضل  خود   به  من  بینوا  نوایی ده

برای    عذر گنه  نیست    هیچ  دستاویز                ز عفو  و  بخشش خود  خط آشنایی ده

امید بسته  به  "لا تقنطوا"  و  آمده ایم                 برای  بخشش  ما  عاصیان صلایی ده

                                                                        گناه  کردم   و   شرمنده ام   ز  درگاهت                  کرم  نما  و  ببخشای  و  جای پایی ده

راضی شد خدا

23/8/1390

البشاره     البشاره        آمده      عید        غدیر             آیه  نازل  شد  بر  احمد  از  خداوند  قدیر

کای  پیمبر   آنچه    فرمودیم   بر   جای  آوری              تا  شود   تکمیل  دین  و   شیوه ی   پیغمبری

گر  نیاوردی  به  جا   این  امر  را  در   این زمان              گوئیا  کاری  نکردی  از  رسالت   در   جهان

چند  روزی  بیش  از  عمرت  نمانده  در  جهان              کن علی  را  جانشین  خویش  اندر  این  مکان

پس   پیمبر    داد    بر    حجاج    فرمان    فرود               از   جهاز   اشتران    یک   منبری  برپا  نمود

رفت  بر  منبر...   علی  ر ا  خواند    نزد   خویشتن               دست  او  بگرفت،   بنمودش  نماد  مرد  و  زن

گفت ای مردم  هر آنکس  را  منم  مولا  و دوست               بعد از این  ابن عم من این علی مولای اوست

هر که جز  راه  علی  راهی  رود،  راهش  خطاست              جانشین  برحق  من   او  ز   فرمان  خداست

بهر  بیعت  با  علی   ای   مسلمین   شرکت  کنید               با   امام   و   مقتدای   مومنین    بیعت   کنید

خیمه ای  بر  پا  و  در  آن   مستقر   شد  مرتضی               دست  در  دست  علی    بیعت   نمودند  مردها

بیعت  زنها  بدین  سان  بود  در  یک  طشت  آب               دست  مولا  اندر  آن  من  بعد  زنها  با  شتاب

دست خود را یک به یک داخل نمودندی به طشت               بیعت  ایشان   بدینسان  جملگی  انجام  گشت

آیه    نازل    شد   در  آنگه  از    خداوند  جهان               دین حق تکمیل و  راضی شد  خدا در این زمان

ما  اگر   مملکت   و عزت و  عنوان  داریم          هرچه داریم  هم  از خون شهیدان داریم

از  فداکاری  و   خون  شهدا  بود که ما           حال  اهواز  و  خرمشهر  و  آبادان داریم

پایداری    دلیران    وطن  بود    که  ما            پاوه  و  فکه...  مهاباد  و  مریوان داریم

گر که  مایوس ز ما گشته  ابر قدرت غرب           امتیازیست  که  از  خون  شهیدان داریم

خواب صدام که ز  اهواز به  تهران  میگفت           بی اثر  کردن  آن  را  ز  شهیدان داریم

جنگ تحمیلی اگر این همه  قربانی  داشت           آبرو   و  شرف  و  عزت  و  ایمان داریم

شهدایی که چو گل گشت  در اینجا مدفون           افتخاریست  که  ما در همه دوران داریم

دست دشمن  اگر  از  کشور ما  کوتاه است           ز اتحادی است  که ما  ملت ایران داریم

گر که  ایران شده  الگوی  بسی کشورها             سبب آن است  که ما  دولت قرآن داریم

می توانیم  که  بر کل  جهان  فخر  کنیم            رهبر  عالم   و  فرزانه   به  میدان داریم

گر خدایی به زبان الکن و سست اشعار است            چشم  اغماض ز حضّار و ادیبان داریم...